All demo content is for sample purposes only, intended to represent a live site. Please use the RocketLauncher to install an equivalent of the demo, all images will be replaced with sample images.
In de Libelle van week 40, (27 september t/m 3 oktober) wordt lezers een “unieke 9-daagse rondreis door Zambia” aangeboden voor de prijs van €2990,- p.p. Wel duur vinden we maar gelukkig is er een goedkoper alternatief. Bestuurslid Vera Wouters en haar man Max Jongenelen hebben pas een rondreis van 22 dagen door Zambia gemaakt voor de prijs van €2112,- p.p. Ze zeggen zelf dat deze reis de mooiste is die ze ooit hebben gemaakt, en ze zijn ervaren reizigers. Ze zijn o.a. naar twee trekpleisters geweest in Zambia - de beroemde Victoria Falls en het Zuid Luangwa National Park. Maar ze gingen ook de grens over naar Botswana naar Chobe National Park (thuis voor 120.000 olifanten). Zie de bijgevoegde bijlage ('lees verder', onderaan deze nieuwsbrief) voor een overzicht van hun reis.
Het hoofddoel van hun reis was een bezoek aan Tiko natuurlijk en daar zijn ze tien dagen gebleven. De bekende figuur van Elke stond op het luchthaventje van Chipata (de provinciale hoofdstad van Eastern Province) op hen te wachten samen met Abel, de Tiko boekhouder, en hun taxi, en ruim een uur later arriveerden ze op Tiko.
“Ons allereerste beeld van Tiko was dat het armoediger was dan we ons hadden voorgesteld. Dat kan natuurlijk ook iets zeggen over onze voorbereiding. We kregen een kamer in het gebouw Sekelani. (De bougainville is in bloei). Dat was op dat moment het enige gebouw met een (werkende) warme douche. Hard nodig in dat zanderige deel van Zambia, vonden wij. We werden al snel voorgesteld aan Katherine, een Duitse vrijwilligster, die een dag eerder was gearriveerd en een maand zou blijven.
“Gaandeweg legden we steeds meer contacten met de lokale bevolking. Op de veranda hebben we heel veel mensen ontmoet. We leerden al snel zikomo kwambiri zeggen (hartelijk dank) en muli bwanji (hoe gaat het met je). ’s Avonds spraken we altijd met John Western uit Wales die in het St. Francis ziekenhuis werkt als ingenieur en vrijwel elke avond een paar Mosi’s (pilsjes) komt drinken op de Tiko verandah. Ook Lightwell Phiri, een (goed ontwikkelde) boer uit de omgeving kwam elke avond buurten met John en ons, heel gezellig.
Moses, de lokale gids, heeft ons bij aankomst Tiko laten zien. Er is heel wat bedrijvigheid te bewonderen op Tiko: de school, de bibliotheek, het HIV-project, de pindabranderij, de kaasmakerij, de zeepmakerij, het naaiatelier, de weverij, het verbouwen van groenten, het houden (en slachten) van kippen, konijnen en geiten, het maken van bijlen, het vieren van bruiloften en het bakken van brood in de stenen oven of in de solar oven. We zijn meerdere keren over het terrein van Tiko gelopen en telkens zagen we andere activiteiten.
Max en Vera maakten ook enkele uitstapjes in de omgeving bv. naar het kleine stadje Katete waar Max naar de kapper is gegaan, en het St. Francis Ziekenhuis waar de afdeling fysiotherapie hun aandacht heeft getrokken, ze zijn namelijk allebei fysiotherapeut. Ook het dorp Kachipu (per ossenkar) waar men naar traditionele dansen kan kijken werd met een bezoek vereerd. Op de zondag naar de kerk en naar het mini- weeshuis van Doris (die hoofd van de huishouding is opTiko) voor een traditionele maaltijd.
Maar wat hen echt fascineerde was de weg.
“Wij hebben genoten van de Great East Road die langs Tiko loopt. Hier komt Afrika voorbij met volgeladen fietsen, vrouwen met grote ladingen op het hoofd zoals brandhout of een zak maïs en enorme vrachtwagens. Je kunt er heel lang naar blijven kijken als je de schoonheid er van kunt zien”.
Arts en Auto
Terug in Nederland en via haar werkkring heeft Vera contact gehad met het blad “Arts en Auto” dat in veel wachtkamers ligt. Ze werd door een journaliste geïnterviewd over “haar passie voor Tiko”. Het artikel en de foto’s verschijnen in de december editie.
Andere bezoekers
Langzaamaan vinden Nederlanders hun weg naar Tiko. In het afgelopen paar maanden zijn wij benaderd door reizigers die onze website hebben gevonden en tijdens hun rondreis door Zambia (en Malawi) een paar nachtjes in Tiko zijn gebleven. Zoals Vera en Max hebben gedaan, is een verblijf in Tiko goed te combineren met een bezoek aan St. Francis Ziekenhuis dat pal naast Tiko ligt en steun krijgt vanuit Nederland via de Stichting SFH Medical Support Group. Hier werken ook Nederlandse artsen o.a. Dr. Rob Bleichrodt, en nu even terug naar Libelle omdat de echtgenote van Dr. Bleichrodt, journaliste Wieke Biesheuvel, een wekelijkse reisblog voor Libelle schrijft over haar leven in Zambia. Geweldig. Dank zij Wieke en Libelle is Zambia echt in beeld gekomen onder de Nederlanders.
Warm Afrika op een druilerige Nederlandse herfstdag
Met de prachtige herinneringen aan ons verblijf op Tiko nog vers in ons geheugen reden Max en ik zaterdag 2 november naar Amsterdam. We hadden ons ingeschreven voor de Afrikadag in het Tropeninstituut (www.afrikadag.nl). Eenmaal aangekomen keken we onze ogen in eerste instantie uit naar al het rode marmer van de hal van het Tropeninstituut. Wat een schitterend gebouw! De jaarlijkse Afrikadag is een initiatief van FMS (Foundation Max van der Stoel) en is dé dag voor politiek en maatschappelijk debat over internationale samenwerking. Er zijn speeches, debatten, workshops, muziek en modeshows in allerlei zalen naast een grote informatiemarkt. Enkele onderwerpen die aan bod kwamen waren: fair business, women farmers,vakbondsbewegingen in Afrika, eerlijk produceren in partnership, fair trade bloemen, kunnen bedrijven en NGO’s samenwerken?,veiligheid en stabiliteit in Mali en wat ook erg leuk was: het belang van de mobieltjesrevolutie in Afrika!
Bijna iedereen in Afrika loopt met een mobieltje. Ze hebben bij wijze van spreken eerder een mobieltje dan een paar schoenen. Een mobieltje is de blik naar de wereld en ontzettend belangrijk in het kader van scholing en ontwikkeling. Laten wij nou toevallig (?) 17 mobieltjes met oplader mee hebben genomen naar Tiko als presentje! Dat is dus een goede keus geweest!
Zie foto hiernaast van Doris met sommige van haar weeskinderen. Rond haar hals draagt ze een zelfgebreid hoesje met haar mobieltje erin. Zo lopen al de Tiko vrouwen rond - de ene hoesje mooier dan de andere!
Maarten Kuijpers van “My World”(een platform voor actieve wereldburgers) nodigde mij nog uit om lid te worden van het “My World netwerk”. Hier ga ik me zeker voor aanmelden! Tot slot was er ’s avonds voor de liefhebber nog de afterparty “Africa at night”.
Afrika is rijk maar de lokale bevolking is arm. Ik blijf er in geloven dat dit probleem oplosbaar is. Vera
Met dank aan Vera en Max en natuurlijk Tizaonana (totziens) op Tiko.
Vriendelijke groeten, Namens het bestuur van Stichting Tiko
Anne Steenhauer Secretaris Tel: 076-5417014
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.tikondanefoundation.nl
Rekeningnr: NL71ABNA0 - 513694404
Nog meer info over de reis van Vera en Max naar Zambia :
Van deze stichting ontvingen wij het verzoek, een advertentie te plaatsen voor een vacature. Hoewel dit nogal afwijkt van de gebruikelijke artikelen die op deze site worden gepubliceerd, willen wij aan dit verzoek graag voldoen. In de huidige opzet van Platform Zambia, waarbij ruimte wordt gegeven aan Particuliere Initiatieven en diverse andere organisaties, voldoet het plaatsen van dit soort berichten aan onze doelstellingen.
JOHANNESBURG, 30 September 2013 (IRIN) - The Zambian government has removed subsidies for farmers and millers because the expenditure is perceived as draining the country’s resources. Fuel subsidies have also been removed, and the combined loss of assistance is pushing up the price of maize meal, a staple foodstuff in the Zambian diet.
Removal of the subsidy is just one in a series of similar moves by Zambian President Michael Sata, who is known for taking a tough stance on issues ranging from Chinese investors, whom he has threatened to deport, to fuel subsidies, which have been removed on the ground that their US$200 million annual cost would be better spent on health and education.
Hierbij sturen wij vanuit de groep “Vrienden van Mpongwe” de nieuwsbrief van September 2013. Er is in Mpongwe volop actie en we hebben een aantal items verzameld en in de nieuwsbrief opgenomen.
Verder is een tekst van Simon Monbaliu opgenomen. Hij heeft opgeschreven hoe hij na 3 jaar terug kijkt op 2 jaar vrijwilligerswerk voor de stichting in Mpongwe.
Lotenverkoop van de Grote Clubactie!!!!
Naast de nieuwsbrief komen wij deze maand ook nog met een donoractie.
We hebben ons aangemeld bij de Grote Clubactie om via deze organisatie geld in te zamelen voor de doelen van onze Stichting “ Geef de kinderen van Mpongwe een toekomst”
U ontvangt binnenkort een mail van de Grote Clubactie namens Jos Schoorlemmer waarin een link staat naar de website van de Grote Clubactie.
Als u de Stichting “ Geef de kinderen van Mpongwe een toekomst” wilt steunen en ook nog van een gokje houdt, waarmee leuke prijzen zijn te winnen, kunt u via de website loten kopen á € 3,-- / stuk, waarvan 80% ten goede komt aan Mpongwe.
“Vriend van Mpongwe” worden?
Als u niet van een gokje houdt, maar wel de Stichting “ Geef de kinderen van Mpongwe een toekomst” wilt steunen, kunt u natuurlijk ook “Vriend van Mpongwe” worden door elk kwartaal een donatie over te maken.
U bepaalt zelf het bedrag en u kunt via internetbankieren per kwartaal een automatische betaling instellen. Op de bijgevoegde flyer staan de bankgegevens vermeld.
Mocht u willen stoppen dan kunt u dat ook zelf regelen. Dus geen risico met opzeggen.
Van het bestuur hebben we het adressenbestand ontvangen, zodat we zoveel mogelijk mensen de nieuwsbrief kunnen toemailen.
Aarzel niet om deze mail verder te verspreiden binnen je eigen kennissenkring!
Wil je liever geen nieuwsbrieven ontvangen, dan kun je dit met een berichtje aangeven!
Wij staan open voor goede suggesties en ideeën en wensen iedereen veel leesplezier.
Met vriendelijke groet,
Vrienden van Mpongwe,
Robert Willemsen
Jos Schoorlemmer
Onderstaand vindt u de nieuwsbrief van de Stichting Mpongwe.
MET EEN HARTELIJKE GROET VAN DE WEESKINDEREN VAN LUBOFU.
"STICHTING KIKELE"
Geachte Mevr./Hr. ,
Eerst maar even voorstellen.
Mijn naam is Wim Wijsman, 72 jaar, gepensioneerd Chemisch Technoloog en ik woon met mijn vrouw in Silvolde.
Daarnaast ben ik secretaris/penningmeester van "Stichting KIKÉLE".
Deze stichting werd vorig jaar door mij opgericht, nadat ik geraakt en aangeslagen terugkeerde van een, vrij onverwacht verblijf in Zambia,
waar ik werd geconfronteerd met de nood en ellende van het leven op het platteland van Zambia.
Deze mail verstuur ik, namens Stichting Kikéle, aan alle mensen die in de mail-adresboeken van de bestuursleden staan.
De doelstelling van Stichting is de volgende:
"STICHTING KIKÉLE stelt zich ten doel: Het verbeteren van de positie van kansarmen en (aids)wezen, met name in het dorp Lubofu in het Kasempa-district van de NW-provincie van Zambia en voorts al hetgeen met een en ander rechtstreeks of zijdelings verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn, alles in de ruimste zin des woords." (art. 2 van de statuten)
Wij sturen U deze mail, in de hoop, dat we U in de toekomst welkom mogen heten binnen de Vriendenkring van Stichting Kikéle.
Als "Vriend van Kikéle" geeft U met uw geld, steun aan diverse ontwikkelingsprojecten in Lubofu in Zambia.
De bijgevoegde nieuwsbrief 2013 geeft U een beeld van datgene, waar we ons als Stichting zoal mee bezig houden.
Dambisa Moyo, (een vooraanstaande Zambiaanse econome) stelt in haar boek "Dead Aid", dat de ontwikkelingshulp, zoals we die sinds de jaren '60 van de vorige eeuw kennen, er de oorzaak van is dat de ontwikkelingslanden in Afrika, er eerder op achteruit, dan op vooruit zijn gegaan. In haar boek breekt zij een lans voor kleine N.G.O.'s en Stichtingen, omdat deze de meest effectieve vorm van ontwikkelingshulp bieden aan de mensen op het platteland van Afrika.
Wij zijn het daar hartgrondig mee eens en zien daar dan ook regelmatig de resultaten van!
Daarom vragen wij U vriendelijk, of U tot de vriendenkring van onze stichting wilt toetreden en "Vriend van Kikéle" wilt worden.
Wanneer ons werk U aanspreekt, zou U dan een jaarlijkse of maandelijkse bijdrage aan Stichting Kikéle, in overweging willen nemen?
Terzijde nog even dit:
"KIKÉLE" betekent in de plaatselijk gesproken Kikaonde-taal zoiets als "Daar waar zout uit de grond komt".
Vrij vertaald naar het Nederlands "HET ZOUT DER AARDE".